Groen is niet mijn lievelingskleur, dat is blauw. Kobaltblauw om precies te zijn. Eigenlijk heb ik stiekem een hekel aan groen, maar ik kan er ook zo blij van worden… Van groene planten in mijn huis maar ook van het groen buiten, heerlijk! Maar weet je van welk groen ik het meeste blij word? Van de groene kleur van ons stoplicht! Het groen van het stoplicht in Tygo zijn hoofd…

Een tijdje geleden postte ik hier over ons stoplicht, het stoplicht in Tygo zijn hoofd. Meestal zit zijn hoofd in oranje en hebben we een flinterdun lijntje naar rood. Aan de manier waarop hij van de trap afloopt zodra hij wakker is, hoor ik al hoe zijn stemming is. Groen hebben we hier niet vaak in huis, daar moet echt een hoop voor gebeuren. En weet je wat nou zo leuk is? We hebben hier inmiddels al weken een groen jongetje rond huppelen… En nee, natuurlijk is hij niet van een blank jongetje in een groene alian veranderd, maar zijn hoofd zit de laatste weken heul veul in groen!

En weet je hoe dat komt? Doordat Tygo gezien werd door iedereen op tv, die hem een kaartje of cadeautje stuurde en omdat hij zich opeens waardevol voelde omdat er massaal aan hem gedacht werd. Tygo voelt zich al jaren een minkukel. Zijn zelfvertrouwen is compleet zoek en hij voelt zich niet begrepen of gehoord. En door alle media aandacht veranderde dat opeens compleet. Het jeugdjournaal kwam speciaal voor hem langs, RTL volgde de volgende dag en het Dagblad van het Noorden schreef speciaal een stuk over hem en onze geluksengeltjes. Hij voelde zich volop gezien en gehoord, hij voelde zich speciaal en hij deed er opeens toe. Want hij was waardevol genoeg om over te schrijven en filmen.

En dat zorgde voor een groene explosie in zijn hoofd. Al jaren zoek ik zijn kleren uit en kleed ik hem aan. Onder de douche is een ware veldslag en doen we zo min mogelijk omdat de druppels hem onrustig maken. De tandenborstel staat al 2 jaar onaangeroerd in de badkamer te wachten totdat hij weer eens gepakt wordt.

Tot 3 weken geleden… Hij belde naar beneden, zijn telefoon ligt altijd naast zijn bed voor noodgevallen. Mama, heb je mijn kleren al beneden liggen? Ja vent, die had ik al meegenomen. Ooh wat jammer. Hoezo dan knul? Ik wilde een keer zelf mijn kleren uitzoeken en mij aankleden. Nou vent, dan kom ik toch naar boven met deze kleren en dan kan je wat anders uitzoeken. Zo gezegd, zo gedaan! Meneer heeft zelf zijn kleren uitgezocht en aangetrokken. De volgende dag vroeg hij of hij onder de douche mocht. Met grote ogen zei ik gelijk: natuurlijk! Direct de koe bij de horens vatten dacht ik, voordat hij zich bedenkt. Onder de douche vroeg hij zich af of zijn tandenborstel er nog was want hij wilde weleens zijn tanden weer poetsen…

Het gras was niet groener bij de buren, maar het gras bij ons was het groenst van de hele straat!!!